Samenwerkingsakkoord

Thuisloosheid is een ernstig onrecht en een schending van de fundamentele rechten die niet kunnen worden getolereerd. Het overheidsbeleid streeft ernaar om thuisloosheid, in de zin van de ETHOS-typologie, geleidelijk aan terug te dringen en op te lossen. Bovendien heeft iedereen, op grond van artikel 13 van het herziene Europees Sociaal Handvest recht op huisvesting en zijn de naties verplicht om maatregelen te nemen die de toegang tot adequate huisvesting bevorderen en huisvesting betaalbaar maken.

1. Ontwikkelen van geïntegreerde nationale/regionale strategieën tegen thuisloosheid die oplossingen gericht op huisvesting bevorderen :

a. Voorkomen van thuisloosheid door te investeren in preventie en aangepaste ambulante steun

• Uitzettingen voorkomen
• Vroeger tussenkomen in precaire persoonlijke en gezinssituaties
• Voorkomen van ontslag uit een instelling (zorg, gevangenis, …) zonder dat er een huisvesting is

b. Thuisloosheid beperken in duur

c. De meest extreme vormen van thuisloosheid beperken

d. Kwaliteitsvolle dienstverlening voor daklozen bevorderen

e. Toegang verlenen tot betaalbare, stabiele en geschikte huisvesting

(Private huurmarkt, Huisvesting met sociale finaliteit, sociale verhuurkantoren, bevorderen eigendomsverwerving, ….)

2. Ontwikkelen van een energiebeleid dat een universele toegang garandeert tot de energiebronnen en basisdienstverlening (waaronder water)

3. Investeren in een verhoogde kennis van thuisloosheid en de uitvoering en de resultaten van de beleidsantwoorden

Op 12 Mei 2014 werd het Samenwerkingsakkoord inzake dakloosheid en thuisloosheid afgesloten tussen de federale Staat en de Gemeenschappen en Gewesten.

Dit samenwerkingsakkoord werd gesloten tussen de federale Staat, de Vlaamse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Waalse Gewest, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, de Franse Gemeenschapscommissie en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie. Het bepaalt de rol en de verantwoordelijkheid van elk bestuursniveau in het kader van de strijd tegen dak- en thuisloosheid. Het Samenwerkingsakkoord werd ontwikkeld vertrekkende van volgende grote principes :

• de noodzaak om de bevoegdheden van eenieder af te bakenen en in kaart te brengen
• het voorzien van een structureel overleg tussen alle partners
• de basis leggen om tot een betere afstemming van het beleid terzake te komen
• komen tot een meer gecoördineerde en nauwe samenwerking
• een concrete samenwerking op het vlak van winteropvang van daklozen