Het onderzoek heeft betrekking op de evaluatie van de wet van 13 mei 1999 betreffende de gemeentelijke administratieve sancties in 589 Belgische gemeenten. Sedert haar inwerkingtreding biedt deze wet een grotere autonomie aan de gemeenten in hun strijd tegen geringe overlast, die tot hiertoe door de parketten te dikwijls zonder gevolg geklasseerd werd (vb.: geluidsoverlast, het clandestien storten van vuilnis, wildplassen, verloedering van de openbare ruimte, het aanbrengen van niet toegelaten aanplakbrieven, hondenpoep,…). De studie bestaat uit een concrete analyse van het al dan niet beroep doen op deze wettelijke bepaling alsook van het gebruik dat er wordt van gemaakt.

    Eindrapport - gemeentelijke administratieve sancties