In zijn algemene beleidsnota (24 november 2014) is Minister Borsus van plan een “harmonisatie tussen het leefloon en het equivalent van het leefloon om tot een coherent systeem met duidelijke en geactualiseerde voorwaarden voor alle categorieën van begunstigden te komen en daarbij de huidige reglementeringen vereenvoudigd en geharmoniseerd worden, zonder de mogelijkheid van verschillende terugbetalingspercentages in vraag te stellen.”
De voordelen van deze harmonisatie zijn talrijk:
-
Een juridische en administratieve vereenvoudiging
-
Een gelijke behandeling op het vlak van rechten en plichten
-
Een uniek en gecentraliseerd dossierbeheer
-
Meerdere verbeterde statistieken,…
Om te bepalen hoe deze harmonisatie kan gerealiseerd worden, heeft de POD Mi een studie met gespecialiseerde juristen van dit vakgebied uitgevoerd.
Er werd gevraagd om:
-
Een analyse van de belangrijkste verschillen en gelijkenissen tussen het leefloon en het equivalent leefloon te onderzoeken voor wat betreft:
-
de toekenningsvoorwaarden
-
de administratieve procedure
-
de vormen van dienstverlening
-
de sancties
-
de terugvorderingen
-
alsook enkele bijzondere kwesties
-
Een overzicht te geven van de gevolgen van het voorstel om aan alle equivalent leefloners een leefloon toe te kennen voor wat betreft:
-
Een voorstel van aanpassing van de bestaande juridische teksten op te stellen.
