De ontwikkeling van HF in België

    Sinds de lancering van dit model in New York in het begin van de jaren 1990, is het concept in verschillende Europese landen overgenomen als regionaal of nationaal beleid. Het zorgt er over het algemeen voor dat ten minste 80% van de huurders in hun huis kunnen blijven wonen. Deze stabiele woonsituatie is niet alleen bevorderlijk voor het herstelproces, maar helpt ook om een reeks aanzienlijke kosten te beperken die verband houden met het intensieve gebruik van gezondheids- en crisisdiensten.

    Een eerste experiment in België van 2013 tot 2016

    In België was het de uitwerking van het Tweede Federaal Plan Armoedebestrijding (2012) die de voorwaarden creëerde om Housing First-praktijken in het hele land te implementeren. Actie 76 van het Federaal Plan Armoedebestrijding voorzag in "de lancering van initiatieven geïnspireerd door de Housing First-aanpak in de vijf grootste steden van het land". Om deze actie in de praktijk om te zetten, boden publieke actoren en verenigingen in Brussel, Antwerpen, Gent, Charleroi en Luik aan om hun expertise en netwerken te bundelen om de Housing First-methode in de praktijk om te zetten.

    Dankzij de steun van de Staatssecretaris en een subsidie van de Nationale Loterij ging het experiment Housing First Belgium (HFB) in augustus 2013 van start, voor een initiële periode van twee jaar. Om de eerste vaststellingen te consolideren en het model uit te breiden, werd het experiment met een jaar verlengd (tot juni 2016) om drie nieuwe middelgrote steden op te nemen: Hasselt (OCMW en CAW), Sint-Jans-Molenbeek (OCMW met Infirmiers de rue en SMES-B) en Namen (OCMW met Relais Social Urbain namurois).

    Parallel met dit eerste experiment, en in overeenstemming met een evidence-based beleid, werd een studie van 24 maanden uitgevoerd om de voorwaarden voor de implementatie van Housing First in België (in termen van effectiviteit en efficiëntie) te belichten. Een evaluatieteam vergeleek de trajecten van huurders die ondersteund werden door HFB-teams met die van daklozen die gebruik maakten van het traditionele hulpverleningssysteem. De resultaten toonden de doeltreffendheid van het Housing First-model aan. Meer dan 93% van de huurders had na twee jaar experimenteren nog steeds een woning. In 2020, vier jaar na het einde van het experiment, was het percentage huurders dat nog een woning had nog steeds 86%. Dus ondanks een zeer kwetsbaar profiel, bewijzen de mensen die betrokken zijn bij het Housing First-programma nog steeds dat ze in staat zijn om zelfstandig te wonen.