In februari 2012 diende België haar nationale strategie voor de integratie van de Roma in bij de Europese Commissie. Deze nationale strategie was het resultaat van een samenwerking tussen de gefedereerde entiteiten, de federale overheid en vertegenwoordigers van het maatschappelijke middenveld. Elke overheid ontwikkelde, naargelang haar eigen bevoegdheden, zelf maatregelen.
België erkende in haar strategie dat Roma een kansarme groep is die bijzonder vatbaar is voor sociale uitsluiting en armoede. Met de multi-dimensionaliteit van sociale uitsluiting en armoede in het achterhoofd opteerde België in zijn strategie voor een geïntegreerde aanpak. De strategie werd ontwikkeld als een thematisch deelplan met een gerichte aanpak dat binnen de meer algemene strategie ter bestrijding van armoede en sociale uitsluiting kadert. Naast aandacht voor de cruciale beleidsdomeinen die de sociaaleconomische integratie van de Roma mogelijk moeten maken (vb. bestrijding van discriminatie op het gebied van werk, onderwijs, huisvesting en gezondheidszorg) werden enkele horizontale doelstellingen (waaronder de participatie van Roma in de maatschappij en hun sociale integratie, de coördinatie van alle acties om te integratie te bevorderen, de noodzaak om betrouwbare gegevens rond Roma te verzamelen, enz.) geformuleerd.
Met deze strategie wilden de Belgische overheden bijdragen tot het behalen van de globale armoededoelstelling, zoals geformuleerd in de Europa 2020 Strategie, om tegen 2020 minstens 20 miljoen personen uit armoede of sociale uitsluiting te halen.
De Belgische nationale strategie voor de integratie van de Roma onderstreepte verder dat alle landen van de Europese Unie inspanningen moeten leveren en dat de landen van herkomst, zowel binnen als buiten de Europese Unie, de rechten van de Roma en de Europese en internationale overeenkomsten rond dit thema moeten respecteren.
Het federaal regeerakkoord van 9 oktober 2014 voorziet in een evaluatie van de nationale strategie voor de integratie van de Roma.
